Chang Tang - zwany najbardziej niedostępnym i nieeksplorowanym miejscem na Ziemi. Jest jednym z trzech obszarów na świecie nie zamieszkanych przez ludzi (takimi regionami są również: Trójkąt Goualogo znajdujący się w Republice Kongo oraz najbardziej wysunięta na północ część Alaski zwana też Oceanem Arktycznym). Spowodowane jest to geograficzną izolacją, która czyni te miejsca surowymi i niedostępnymi. Zwierzęta zamieszkujące te obszary zwykle nie odczuwają strachu przed pojawiającym się człowiekiem.
W najcieplejszych miesiącach roku temperatura w nocy spada poniżej - 30 C, a cała północna część Chang Tang jest jedną, wielką strefą wiecznej zmarzliny. W tym okresie również zamiecie śnieżne są normalnym zjawiskiem.

Średnia względna wysokość dla tego obszaru wynosząca 5000 m czyni go bardzo niebezpiecznym ze względu na silne działanie promieni słonecznych. Należy być bardzo ostrożnym aby nie eksponować ust i bardzo wrażliwych partii ciała na ich działanie. W bardzo zimnym i suchym powietrzu często dochodzi do pęknięć skóry w okolicy palców dłoni i stóp w wyniku czego powstają małe, głębokie rany, które cały czas powiększając się, stają się coraz głębsze. W końcowym etapie mogą uniemożliwić chodzenie bądź utrzymanie czegokolwiek w dłoniach. Wszelkie skaleczenia i rany goją się do 10 razy wolniej niż w normalnych warunkach.

Wielu podróżników marzyło o przetarciu tych ogromnych stepów w celu dotarcia do zakazanego miasta Lhasa w centralnym Tybecie. Przewalski, Hedin, Littledale i wielu innych próbowali lecz wszystkie ich wyprawy zakończyły się niepowodzeniem. Wszyscy z nich zostali pokonani przez potężną wielkość płaskowyżu, ostry klimat i brak możliwości zdobycia jedzenia.